Elke vrijdagavond schuift vrijwilliger Koen mee aan tafel bij Vladimir en zijn gezin in Nazareth. Sinds oktober 2023 is hij Uilenspelbegeleider van Vladimir, die ondertussen 10 jaar is. Collega Leni ging op bezoek om te ervaren hoe zo’n avond verloopt en sprak met Koen over zijn ervaringen.
Superhelden, weetboeken en warme gesprekken
“Vladimir houdt van lezen. Hij is dus regelmatig in de bib te vinden.” vertelt Koen. “We lezen samen boeken, zoals de topreeks Handboek voor superhelden. We maken huiswerk, praten over de actualiteit, en ik neem soms een weetboek mee waaruit we vertellen.”
Niet alles draait om het schoolse. “Deze momenten helpen misschien niet direct bij zijn schooltaken, maar het zijn heerlijke gesprekken. Hij leert veel nieuwe woorden, en we hebben fijne uitwisselingen.”
Wanneer Vladimir een spreekbeurt moet voorbereiden, kiest hij vaak een onderwerp uit zo’n weetboek. “In het begin voelde hij zich onzeker bij spreekbeurten en gedichten. Dan lees ik eerst het kindergedicht rechtstaand voor. De stap voor hem is dan meteen kleiner. We werken er samen intens aan.”
Samen rond de tafel
De begeleiding gaat verder dan alleen Vladimir. Ook zijn moeder en zijn 15-jarige zus zitten vaak mee aan tafel. “Ze volgen alles, lezen mee, en soms komt de zus met haar eigen huiswerk af. We eindigen altijd met een woordspel, waar iedereen aan meedoet. En ze zijn allemaal even fanatiek – en even goed!”, besluit Koen lachend.
Koen maakt duidelijk verschil, merkt Leni. “Niet alleen in de schoolse ontwikkeling van Vladimir, maar ook in de dynamiek binnen het gezin.”
Ook vrijwilligers plukken de vruchten mee van hun begeleiding. Zo voelt Koen zich erg welkom en gewaardeerd. Koen: “Het is er altijd gezellig. Ik heb het echt getroffen met dit gezin.”
Tekentalent en haakknuffels
Leni mocht op een vrijdagavond mee aan tafel schuiven. “Vladimir was net 10 geworden. De slingers hingen op, er was taart en een drankje. Iedereen las een stukje uit het boek, er werd veel gelachen en ondertussen ook veel geleerd.”
Vladimir toonde zijn tekeningen, en Leni was onder de indruk. “Koen had me gewaarschuwd, maar wat een tekentalent! En mama straalde van trots. Niet alleen om Vladimir – ook zij toonde haar zelfgehaakte knuffeltjes. Wat een creatieve familie!”
Koekjes en kippenvel
Koen vertelt verder: “Ik probeer een paar woordjes Roemeens te leren via Duolingo. Mijn uitspraak is hopeloos verkeerd, wat telkens leidt tot hysterisch gelach. Op zich niet erg, op die manier beseffen ze dat hun Nederlands een stuk beter is dan mijn Roemeens en geeft het hen meer zelfvertrouwen.
Ik ben blij als ik ook wat zelfvertrouwen kan geven aan de zus van Vladimir. Haar school had gevraagd om koekjes te verkopen voor een goed doel. Voor haar was dit niet evident om zonder schroom aan te bellen bij wildvreemde mensen. Maar kijk, na een kwartiertje rollenspel aan de keukendeur stapten we samen naar de eerste onbekende deur en de eerste koeken waren verkocht! Uiteindelijk verkocht ze voor 600 EUR koeken en was hiermee de onbetwiste topverkoopster van school."
"Een bijzonder moment dat ik me nog heel lang zal herinneren: de nieuwjaarsbrief waar Vladimir met veel ijver aan had geschreven in de klas was niet voor zijn mama maar speciaal voor mij. Kippenvelmoment.”
Koen sluit af: “Door die prachtige momenten besef ik dat mijn wekelijkse bezoekjes echt een verschil maken. Ik help dit warme, hechte gezin een stapje vooruit. En dat is onbetaalbaar.”
Door Leni en Koen, februari 2025
